Cahiliye Dönemi Hanif Şairlerin Şiirlerine Tematik Bir Yaklaşım -Tevhid Anlayışı-

Cahiliye dönemi Araplarının inanç ve dini düşünce yapısı hakkında Kur'an hadislerden sonra eski Arap şiiri önemli bir yere sahiptir. Bu şiirler Arapların yaşantıları, anlayışları, yapıları bilgi verir. Özellikle de konuları ele alan şiirlerin incelenmesi, o dönemin anlayışını tespit etmede önem arz eder. döneminde putlara inanmaktan uzak duran bazı adetlerine karşı çıkıp kendilerinin Hz. İbrahim’in üzerine olduklarını söyleyen kişilere hanif denilmiştir. Hanifler tevhid inancına sahip kişilerdi. Bunlar yerleşik kültür olan paganizme aykırı hareket etmişler onlara ibadet etmemişlerdir. hanifler arasında döneminin şairleri yer almıştır. şairler şiirlerinde birçok temanın yanında konusunu da almışlar ortaya koymuşlardır.İslam ayırıcı vasfını kazandıran en temel anlayış tevhiddir. insanoğlunun selim fıtratında bulunan özelliklerden tanesidir. sebeple insanoğlu yaratılışından bu yana hakikatini dile getirmekten kendini alamamıştır. getirmişlerdir. puta tapmayan yaygın inanca muhalif şairlerin başta olmak üzere ahiret inancı, hesap gününe iman, cennet cehennem gibi itikadı meseleleri konu edindikleri görülmektedir. konusunda Allah’ın birliğini, eşinin benzerinin olmadığını, mutlak yaratıcı, günü sahibi olduğunu ifade etmişlerdir. Bunun Allah’a şirk koşmanın Cahiliyedeki kötü adetlerin yanlışlığını vurgulamışlardır.Cahiliye söyledikleri şiirlerde ön plana çıkan akidevî Zira şiirinde varlığına inandıkları onları putlardan üstün tuttuklarına dair örnekler vardır. açıdan aldıkları konusu Allah inancının gösteren delillerden kabul edilir. dönemde ile alakalı olarak İslam sistemi paralel anlayışta olduğu görülür. Ayrıca muamelat sistemine davranış sergilemedikleri söz şiirlerden anlaşılır. birliği, O’na ortak yanlışlığı, O’nun yerin göğün olduğu, bütün mahlûkatın tek yaratıcısı, din günün İslam’ın vurgusu getirilmiştir.İşte çalışmada şiirleri şiirlerindeki anlayışları üzerinde durulmuştur. Kuss b. Sâide el-İyâdî, Zeyd ‘Amr en-Nüfeyl, Züheyr Ebî Sülmâ el-Müzenî, Varaka Nevfel Ümeyye Ebi’s-Salt’tır. Kaynaklarda çok şairlerden bahsedilmesi tercih edilmesinin sebebidir. dışında kaynaklarda geçen tevhidi vurgulayan şüphesizdir. Ancak çalışmanın sınırlarının aşılmaması için ismi beş şair incelenmiştir. İsimleri verilen ölüm sırasına göre alınmıştır.Çalışmada öncelikle verilmiştir. Daha kavramı verilerek hanifliği alınmıştır. Akabinde yaşamış meşhur olanlarından Ebi’s-Salt sırayla alınarak haklarında bilgiler verildikten söylemiş oldukları şiirlerinden bazıları